سقوط افغانستان و نابودی زیرساخت های اولیه این کشور بواسطه طالبان متجر قطعی است. رهبران فعلی افغانستان اگر قبل از سقوط کابل فرار نکنند یا کشته می شوند یا به زندان می روند.
تصاویر و اخبار لحظه به لحظه از ولایات مختلف افغانستان نشان می دهد که شغال های بیرحم و گرسنه با قساوت هر چه تمام در افغانستان جولان می دهند. از طیف های مختلف مردم بی دفاع را می کشند.
اندک آبادی های بدست آمده در شهرها و روستاها را ویران می کنند. بلندگو به دست ، پدران و مادران را تهدید می کنند تا دختران ۱۲ سال به بالا را به عقد لشگریان متوحش با عقاید انحرافی خود درآورند، و در میان وحشت مردمان این سرزمین سوخته، می درند و میزنند و می سوزانند و.... جهان مسلمان و غیر مسلمان چشم بر این حجم از جنایت فرو بسته اند و به نظاره گرانی بی وجدان تبدیل شده اند.
ظهور جریان وحشت و جهل و تکفیر و جنایت بنام طالبان ذیل پرچم مخوف امارت اسلامی ، منشاء پیامدهای جدیدی برای جغرافیای مغموم منطقه باختری قاره آسیا است که ذات و ساختار شکل دهنده حکمرانی آنان به طرز قابل توجهی با دیگر مناطق دنیا تفاوت دارد.
افغانستان مرکز ثقل مصائب بی پایان قاره آسیا اکنون با ظهور مجدد پدیده طالبان به نقطه سر خطی برگشته که این خط ممکن است به یکی از طولانی ترین خط های ممتد بی ثباتی در منطقه بزرگ آسیای میانه و غرب این قاره تلاطم تبدیل شود.
سلطه طالبان که پشت صحنه های مبهم و گیج کننده ای دارد، تلخ ترین رویداد بعد از کرونا در جهان محسوب می شود. جنبشی ضداسلامی که خود را در ظاهر امارتی خودساخته و خود تفسیری آکنده از انحراف و تحجر از اسلام آراسته و منجر به وحشت بسیاری از مردم از دین اسلام هم شده است. لذا تردیدی نیست که دوباره باید شاهد آشفتگی ژئوپليتيكي و رقم خوردن حوادثی تلخ و ناگوار در این قسمت از نقشه سیاسی جهان باشیم.
طالبان یعنی احیای ژئوپلیتیک مواد مخدر و پیامدهای آن ب ای همسایگان و جهان و ایران.
طالبان یعنی آشوب ژئوپليتيكي برای ملتی که اندک امیدشان به زندگی می میرد و دوباره خشونت از هر جهت با پیشران های قومیتی و مذهبی ریشه خواهد زد و جان هزاران هزار انسان باید قربانی جهالت خودساخته بشود.
طالبان یعنی آمایش گلوله و سرنیزه و سربریدن و بردگی و سرباز کردن خشونتهای درون سرزمینی. با این تفاوت که خبری هم از شیر غران دره پنجشیر یعنی احمد شاه مسعود و رهبران دلسوزی همچون برهان الدین ربانی برای مقاومت و پایداری نیست و افغانستان برای فدا شدن دوباره نقطه سر خط....
دکتر کیومرث یزدان پناه درو
جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران
