محسن معینی، استاد دانشگاه و ادیب، در بیست و ششمین برنامه «مثل‌‌نامه» حکایتی در باب جایگاه انسان و شأن واقعی او بیان کرد.
محسن معینی، استاد دانشگاه و ادیب، در بیست و ششمین برنامه «مثل‌‌نامه» حکایتی در باب جایگاه انسان و شأن واقعی او بیان کرد.
به گزارش اعتدال به نقل از ایکنا، محسن معینی، استاد دانشگاه و ادیب، در بیست و ششمین برنامه «مثل‌‌نامه» اظهار کرد:
بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از سوره‌های قرآن سوره توحید یا اخلاص است که در ابتدای آن آمده است: «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ». از این تعبیر، مثل‌هایی در زبان فارسی شکل گرفته است از جمله این مثل که ««قل هو الله» بین که در قرآن، زیر «تبت یدا ابی لهب» است!» بدین معنا به کار می‌رود که از پایین نشستن، کسی خفیف نشود و بالا نشستن، انسان ذلیل را عزیز نکند.
روزی خاقانی، در مجلسی نشسته بود که شاعری جوان و کم‌تجربه وارد شد و در صدر مجلس نشست. حاضران بر او اعتراض کردند که جای تو آن بالا نیست و خاقانی با این مقام پایین‌تر از تو نشسته است.
جوان مغرور گفت: ما کمتر از خاقانی نیستیم.
خاقانی بر بدیهه این قطعه را ساخت و بیت آخر آن مثل شد:
کارکرد جهان دون عجب است
همه سوگ است و نام او طرب است
و آنکه نادان، ستور او به تک است
و آنکه دانا، کمیت او عقب است
گر فروتر نشست خاقانی
چه کند، روزگار بی‌ادب است!
قل هو الله نیز در قرآن
زیر تبت یدا ابی لهب است!
والسلام علیکم ورحمةالله.
