نهادها و کشورهای خواهان سبک‌تر شدن تحریم‌های ایران خواسته خود را در قالب واژه‌های اخلاقی و بشردوستانه مطرح کردند اما به نظر نمی‌رسد این تمهیدات در تندروهای آمریکایی ضدایران اثری داشته باشد. در حالی که باید گفت کاهش تحریمها علیه ایران برخی منافع را برای خود آمریکا به همراه دارد.
شیرین هانتر در میدل ایست آی می نویسد: تحریم‌های آمریکا که اقتصاد ایران را تضعیف و دسترسی آن به نظام بانکداری جهانی را مسدود کرده باعث بدتر شدن بحران کروناویروس در این کشور شده است. این تحریمها توانش ایران در دستیابی به تجهیزات پزشکی لازم از جمله، کیت‌های آزمایشگاهی، ماسک، ضدعفونی‌کننده‌ها و سایر ابزار لازم برای پیشگیری از شیوع بیشتر کووید-19 را به شدت محدود کرده است.
به گزارش
اعتدال، در ادامه این مطلب آمده است: ایران برای جبران کمبود سرمایه، اخیرا درخواست وام 5 میلیارد دلاری را به صندوق بین‌المللی پول ارائه داد که بدون رضایت آمریکا دسترسی به آن نیز امکان پذیر نیست. آمریکا به جای سبک کردن تحریمها، اخیرا و در هنگامه شیوع کروناویروس، تحریم‌های تازه‌ای علیه ایران اعمال کرد.
با وجود درخواست جامعه جهانی از آمریکا برای برداشته شدن موقت تحریمها علیه ایران، هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که واشنگتن بخواهد تحریمها را برغم هزینه‌های انسانی هولناک آنها، سبک‌تر کند. حتی پیشنهاد ترامپ برای کمک به ایران آنقدر جدی نبود که تهران بخواهد آن را بپذیرد.
نهادها و کشورهای خواهان سبک‌تر شدن تحریم‌های ایران خواسته خود را در قالب واژه‌های اخلاقی و بشردوستانه مطرح کردند اما به نظر نمی‌رسد این تمهیدات در تندروهای آمریکایی ضدایران اثری داشته باشد. در حالی که باید گفت کاهش تحریمها علیه ایران برخی منافع را برای خود آمریکا به همراه دارد.
بدیهی است که جمهوری اسلامی بسیاری بدخواه بین‌المللی و برخی دشمنان منطقه‌ای کاملا پرنفوذ دارد. دسته دوم از دیدن رنج و ضعیف شدن ایران بیش از هرزمان دیگری خرسند و امیدوار هستند که این بحران بتواند به فروپاشی رژیم و حتی کشور ایران بیانجامد. اما یک تراژدی انسانی در شرایط کنونی، پیامدهای منفی برای چهره‌ی مخدوش شده واشنگتن در منطقه و عرصه بین‌الملل خواهد داشت. بسیاری از کشورهای دیگر مانند برخی کشورهای اروپایی، مجازات آمریکا برای ایران را بیش از اندازه و بی‌نتیجه می‌بینند.
ادامه تحریمها در هنگامه بحران کووید-19 بیش از پیش اعتبار اخلاقی آمریکا و ادعای قهرمانی این کشور در حقوق بشر را تضعیف خواهد کرد، ادعایی که هم‌اکنون نیز به دلیل استانداردهای دوگانه‌ی واشنگن در برابر حقوق بشر به ویژه در خاورمیانه زیر سوال رفته است.
در بلندمدت، افول اعتبار اخلاقی واشنگتن، توانش آن را برای نفوذ در رویدادها و رسیدن به اهدافش بدون استفاده از نیروی نظامی، کاهش می‌دهد. به بیان دیگر، این می‌تواند قدرت نرم ایالات متحده را به شدت تضعیف کند.
برخی در آمریکا باور دارند که مهم‌تر است که دیگران از کشور آنها بهراسند تا آن را دوست داشته باشند یا به آن احترام بگذارند. آنها محترم بودن را به توان نظامی آمریکا و توان‌افکنی برون‌مرزی آن وابسته می‌دانند. اما در دو دهه‌ی گذشته، محدودیت‌های نیروی نظامی در تحقق اهداف آمریکا به اثبات رسیده است. موفقیت‌های ایالات متحده در گذشته، همانند دوران جنگ سرد، بیش از آنکه نتیجه‌ی توان نظامی‌اش باشد، نتیجه‌ی ارزش‌های برتر و اعتبار اخلاقی آن بوده است.
پیامدهای فروپاشی ایران برای منطقه هولناک خواهد بود، بسیار هولناک‌تر از پیامدهای حمله‌ی آمریکا به عراق در 2003 میلادی. بدیهی است که آشوب در ایران به کشورهای همسایه نیز سرایت خواهد کرد و ریسک‌های ستیز منطقه‌ای افزایش خواهد یافت. شیوع ستیزهای منطقه‌ای تازه، کاهش حضور نظامی آمریکا در خاورمیانه را تقریبا ناممکن می‌کند، به ویژه در زمانی که منطقه به جز بحران کووید-19 با چالش‌های اقتصادی و اجتماعی نیز روبروست.
واشنگتن در تصمیم‌گیری پیرامون سبک یا شدیدتر کردن تحریمها علیه ایران باید به منافع بلندمدت خود بیاندیشد و برداشتن تحریمها را تنها به عنوان یک اقدام خیرخواهانه نبیند.
